บันทึก….ต้นไม้

หลังจากที่ได้ลองเริ่มทำแปลงปลูกผัก-ปลูกหญ้ากะเค้าได้ซักระยะนึง ก็คิดขึ้นมาได้ว่ามันน่าจะดีกว่ามั๊ย ถ้าเราจะมีบันทึกเรื่องราวผลงานเมกกะโปรเจคชิ้นนี้ของเรา เพื่อที่จะได้นำสิ่งที่ได้ลองผิด-ลองถูกมาใช้ประโยชน์ทั้งต่อตัวเอง และบางทีอาจจะพอมีประโยชน์กับมือใหม่ท่านอื่นได้บ้าง หรืออาจทำให้เกิดการพูดคุย-แลกเปลี่ยนกับท่านอื่นๆ ที่มีความรู้-ประสบการณ์ด้านนี้ และที่สำคัญ บันทึกชิ้นนี้อาจสร้างสังคมที่รักการปลูกต้นไม้หรืออาจไปไกลถึงขั้นอนุรักษ์ธรรมชาติกันเลยก็ได้…ว่ามะ (แหม่…อันหลังนี้ออกจะดูเพ้อเจ้อเล็กน้อย แต่ผมคิดอย่างงั้นจริงๆ นะเอ้า เห่อๆๆ)

 

อาทิตย์แรกของการเริ่มต้น

                ตัดสินใจเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าวันนี้จะทำแปลงผักซักแปลงตรงที่ว่างๆ แถวหลังบ้าน แต่ก็นึกไม่ออกว่าจะเริ่มไงก่อนดี

 

                อ้อ! ใช่แล้ว มันก็ต้องเริ่มจากการเตรียมแปลงน่ะซิเนาะ แต่ดินแถวหลังบ้านที่ว่า ไม่ใช่จะเตรียมกันได้ง่ายๆ เลยนะเนี่ย ไหนจะแข็ง ไหนจะมีหินก้อนเล็กก้อนน้อย แถมยังทำคนเดียวอีกด้วย สนุกแย่ เอ๊ย! สนุกแน่ล่ะงานนี้

 

                ครั้นดวงอาทิตย์ทิ้งตัวลงใกล้ขอบฟ้าทิศตะวันตก ก็ได้เวลาที่เราจะลงมือซะที เริ่มจากหาโลเคชั่นที่เหมาะๆ พอจะขึ้นแปลง พอได้แล้วก็ลงมือ-ลงจอบกันเลย

 

แล้วก็เป็นอย่างที่คาดไว้ มันไม่ง่ายจริงๆ ด้วย ลงจอบทีเล่นเอามือสะท้านกันเลยทีเดียว ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเป็นหน้าร้อนด้วย ดินก็เลยค่อนข้างแข็ง แล้วก็ยังมีก้อนหินอีก ฮึ่ม!! ยังไงก็สู้ตายละเฟ้ย…ย๊ากส์

.

.

.

                ในที่สุดเราก็ได้แปลงดินไว้ปลูกผัก-ปลูกหญ้าสมใจซะที แปลงเล็กๆ ขนาดแค่ 2 เมตรคูณ ครึ่งเมตรแค่เนี๊ย ถึงกับเล่นเอามือแสบผองกันเลยทีเดียวเชียวนะ ทำเป็นเล่นไป

 

ได้แปลงแล้ว ยังจะรอช้าอยู่ไย ถึงคราวลงไม้ประแดกที่เตรียมไว้ซะที วันนี้ขอลงต้นมะเขือเทศไปก่อน 5-6 ต้น

 

หา! ทำไมถึงเลือกลงมะเขือเทศนะเหรอ? แหม….ที่จริงก็ไม่ได้ตั้งใจอะไรนักหรอกไอ้มะเขือเทศเนี่ย แต่เผอิ๊ญเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้วเราดันไปค้นเจอวัตถุตั้งต้นในการผลิตเป็นฟอสซิลมะเขือเทศในตู้เย็นเข้า ดูแล้วเห็นแววว่าเอาไปกินไม่ได้แน่ๆ ก็เลยเอามะเขือเทศ(เกือบเน่า) เหล่านั้นมาบี้ในถุงพลาสติกให้เละแล้วก็โยนทิ้งไว้ในโอ่งร้ายๆ ที่ใส่ดินเอาไว้ ผ่านไป 2 อาทิตย์ ไอ้ซากฟอสซิลที่ว่าดันชูยอดขึ้นมาเป็นต้นซะงั้น ก็เลยได้รับเกียรติให้เป็นพืชชนิดแรกที่ได้หยั่งรากลงบนแปลงนี้นั่นเอง

 

หวังว่าพวกแกคงรอดจนกว่าจะได้เจอกันในอาทิตย์หน้านะ….เจ้ามะเขือเทศ